Op safari ben je beter in staat om het grotere geheel der dingen te zien. Je ziet de dieren in hun natuurlijke omgeving met hun natuurlijk gedrag (misschien met de uitzondering van situaties waarin er tientallen jeeps en bussen bij elkaar staan om een bepaald dier van dichtbij te bespieden). Je ziet bijvoorbeeld wel eens foto’s waarop mensen poseren met levende wilde dieren. Maar wat je dan niet ziet is dat deze dieren vaak buiten beeld zwaar gedrogeerd worden of dusdanig mishandeld zijn dat ze hun natuurlijk gedrag hardhandig afgeleerd hebben. Anders zou het überhaupt niet mogelijk zijn om ermee op een foto te gaan. Ook is de kans grotere dat het beeld dat je vormt op een echte safari dichter bij ‘de werkelijkheid’ ligt dan wanneer je de dieren op een andere manier bestudeerd. Op een foto zie je maar een klein stukje van de ‘grotere geheel’. Je weet namelijk niet wat er buiten beeld gebeurt. En wat daar dan net buiten de focus van je cameralens gebeurt kan juist zo interessant of belangrijk zijn.

Bij het ‘live’ observeren van het grotere geheel van een situatie zie je ook zaken die niet op ‘de foto’ van een gefocust beeld staan. Je bent meestal zelfs in staat om om je heen te kijken en zodoende de hele omgeving waar te nemen. En die omgeving kan heel erg veel invloed hebben op het uiteindelijke beeld (en de foto die je er eventueel van maakt).

Het nadeel van naar het grotere plaatje kijken is dat details je vaak niet opvallen.